تعارض اندیشه و عمل در منظر شهر عشق‌آباد

شهر به عنوان محل زندگی و پیچیده‌ترین دستاورد بشر مورد نقد و تحلیل‌های فراوانی قرار‌گرفته تا بدانجا که پرداختن به شهر و نماد‌های آن در قرن بیستم نیز چهره‌ای تازه را از خود به نمایش گذارده‌است. علوم جدید در حوزه شناخت و درک انسان از محیط، راه‌های جدید تفسیر را باز‌کرده که منظر یکی از این علوم است. منظر با داشتن پایگاه فلسفی و تئوری علمی، نظریات نوینی را در ارتباط متقابل انسان و محیط ارائه می‌کند. نگاه منظر به شهر، فراتر از کالبد آن بوده و در تقابل با بسیاری از نظریه‌های کلاسیک است. نظریۀ منظر، شهر را موجودی پویا ‌می‌بیند که تغییر می‌کند و به دنبال خود دامنه فرهنگ، جامعه و نگاه انسان را نیز تغییر می‌دهد. منظر شهر ی واقعیتی است پویا که از تجربه توامان «کالبد شهر در تاریخ» و «انسان در فیزیک شهر» حادث می‌شود. بنابر‌این فضاهای مختلف شهر می‌توانند عناصر منظر شهری باشند که از آن جمله عبارت است از : کوچه، میدان، نظرگاه، فضای جمعی، پوشش گیاهی، نقاط نشانه و ... .این نوشتار درصدد است با بررسی سه عنصر خیابان، فضای جمعی و نقاط نشانهاز منظر شهری عشق‌آباد (پایتخت ترکمنستان) به قرائت منظر این شهر به عنوان شهری که محصول اندیشۀ سوسیالیسم است، بپردازد.